„Kroniki Jaaru. Księga Luster” - recenzja #35

Autor: Adam Faber

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Data premiery: 

14 czerwca 2017 roku

Cykl: Kroniki Jaaru (tom 1)

Ilość stron: 456

Kategoria: fantastyka

 Moja ocena: 6/10

„Kroniki Jaaru. Księga Luster” Adama Fabera to powieść często porównywana do kultowej serii o Harrym Potterze. Czy rzeczywiście tak powinno być?

Kate Hallander mieszka w Londynie ze swoją ciotką. Każdego dnia je wraz z nią śniadanie i musi biec szybko na autobus, żeby się nie spóźnić do szkoły. Jednak tego dnia jej ciotka zdecydowała się podwieźć ją, w związku z czym Kate wyjątkowo nie spóźniła się na zajęcia.

Tego samego dnia, gdy fryzura Melody, jej przyjaciółki, pozostawia wiele do życzenia, w szkole pojawia się nowy uczeń — Jonathan, który od samego początku intryguje dziewczynę, ale z uwagi na niemiłe wydarzenie, które spotkało jej przyjaciółkę z nowym kolegą, zmuszona jest odłożyć na bok rodzące się uczucie.

Z nie do końca wiadomych powodów Kate przyciąga pewien sklep, który znany jest ze sprzedaży dziwnych przedmiotów. Choć Kate nie wierzy w magię, decyduje się zobaczyć, co takiego niezwykłego kryje się w tym sklepie.

Kate nie spodziewa się, że spotka tam Jonathana, a także, że książka, którą da jej miła ekspedientka, może zmienić całkowicie jej życie.

Jaar to świat równoległy, w którym magia kształtuje całą rzeczywistość. Fion jest ferem, który nie marzy o niczym innym, tak bardzo, jak o odnalezieniu swojej czarownicy. Gdy ucieka z domu w celu przemyślenia tego, co czuje, spotyka łanię, za którą podąża. Później okazuje się, że tak naprawdę jest to nimfa, będąca córką czarownika. Z różnych powodów potrzebuje ona pomocy fera, która miałaby polegać na złączeniu z nim swojego losu, w zamian oferując szybsze odnalezienie jego czarownicy. Nieświadomy tego, co robi, Fion zgodził się połączyć z Erato, nie podejrzewając, jak złe skutki może to przynieść.

Dlaczego Erato chciała się połączyć z Fionem?

Dlaczego Kate nie mieszka z rodzicami?

W jaki sposób Kate dowie się o krainie Jaaru?

Czy Fion wróci do domu?

Co przyciągało Kate do sklepu z magicznymi przedmiotami?
 

Adam Faber utworzył niesamowity świat, którego magia na pewno zachwyci każdego miłośnika fantasy!

Przyznam, że nie uważam, by porównanie „Kronik Jaaru” do Harry’ego Pottera było trafne. Jedynymi wątkami łączącymi te serie są Londyn oraz magia, a i ta była zupełnie inaczej przedstawiona. Dodatkowo w swojej serii J.K. Rowling nie skupiała się na uczuciach bohaterów, a w tej powieści wszechobecne były uczucia Kate do Jonathana.

Muszę też przyznać, że na samym początku powieść mnie trochę nudziła, ale na szczęście po kilku rozdziałach akcja się rozwinęła i niemiłe wrażenie, jakie miałam na samym początku, ulotniło się.

Bardzo polubiłam postać babci Fiona. Jak on sam powiedział, ona nienawidzi wszystkich i naprawdę się jej nie dziwię. Wiele postaci bardzo mnie irytowało swoim podejściem, bezmyślnością, niewiedzą lub po prostu charakterem. Poza babcią, która mam wrażenie, że jako jedna z niewielu myślała logicznie, polubiłam też ciotkę Kate. Choć na samym początku wręcz nie da się jej darzyć sympatią, to poznawszy dalszą część historii, zaczyna rozumieć się jej zachowanie, a co za tym idzie – także polubić.

O ile mam wrażenie, że część bohaterów nie była dość dobrze skonstruowana, o tyle muszę przyznać, że świat Jaaru, naprawdę mnie zachwycił. Miałam wrażenie, jakbym wraz z Kate spacerowała po nim i podziwiała urok tamtejszej przyrody.

Mogłoby się wydawać, że powieść „Kroniki Jaaru. Księga luster” nie przypadła mi do gustu, jednak nie jest to prawdą. Rzeczywiście, spodziewałam się po tej historii czegoś zupełnie innego. Choć powieść nie sprostała moim oczekiwaniom, jakie miałam po przeczytaniu wielu pozytywnych recenzji tej książki, to miło spędziłam czas, czytając opowieść o Kate. Zachęcam do zapoznania się z treścią Kronik Jaaru – choćby po to, by wyrobić sobie o nich zdanie. Jeśli ktoś nie przepada za gatunkiem, jakim jest fantastyka, to ta powieść raczej nie przekona go do zmiany zdania. Dla miłośników fantasy może ona być lekką lekturą, przy której się odprężą, a przy tym bez problemu zagłębią się w wymyślonym przez Adama Fabera świecie. 

Za możliwość przeczytania powieści serdecznie dziękuję wydawnictwu <3

  

Kochani dajcie znać, czy czytaliście lub czy macie zamiar! Dziękuję Wam też za cierpliwość, bo wiem, że moja systematyczność nie najlepiej prezentuje się w ostatnim czasie.

Pozdrawiam!
Lexi D.